وضعیت حقوقی بیتکوین
بیتکوین از زمان آغاز به کارش در سال 2009 و همچنین ارزهای دیجیتال بعدی که پس از آن به وجود آمدند، همچنان بحث برانگیز هستند.
در حالی که بیتکوین به دلیل نوسانات آن، بکارگیری آن در معاملات شرورانه و استفاده بی رویه از برق برای استخراج آن مورد انتقاد قرار میگیرد، توسط برخی، به ویژه در کشورهای در حال توسعه، به عنوان یک بندر امن در طول طوفان های اقتصادی است.
اما از آنجایی که افراد بیشتری به ارزهای دیجیتال به عنوان سرمایهگذاری یا راه نجات روی میآورند، این مسائل منجر به محدودیتهایی در استفاده از ارزهای دیجیتال میشود.
وضعیت حقوقی بیتکوین و سایر آلتکوینها (سکههای جایگزین بیتکوین) از کشوری به کشور دیگر به طور قابل توجهی متفاوت است. در برخی از کشورها هم این رابطه هنوز به درستی تعریف نشده است یا دائما در حال تغییر است.
در حالی که اکثر کشورها استفاده از خود بیت کوین را غیرقانونی نمی دانند، وضعیت آن به عنوان یک وسیله پرداخت یا به عنوان یک کالا با پیامدهای نظارتی متفاوت است.
برخی از کشورها محدودیتهایی را برای استفاده از بیتکوین اعمال میکنند. بانکها هم مشتریان خود را از انجام تراکنشهای ارز دیجیتال منع می کنند. کشورهایی هم استفاده از بیتکوین و ارزهای دیجیتال را با مجازاتهای سنگین برای هر کسی که تراکنشهای رمزنگاری انجام می دهد ممنوع کردند.
بیتکوین در ایران
بیت کوین رابطه پیچیده ای با حکومت ایران دارد. برای فرار از بدترین تاثیر تحریمهای فلج کننده اقتصادی، ایران در عوض به روش سودآور استخراج بیتکوین برای تامین مالی واردات روی آورد.
در حالی که بانک مرکزی تجارت ارزهای دیجیتالی که در خارج از کشور استخراج میشوند را ممنوع میکند، استخراج بیت کوین در کشور را تشویق میکند.
حدود 4.5 درصد از استخراج بیت کوین در جهان در ایران انجام میشود. شرکت تحلیلی بلاک چین Elliptic اعلام کرد که این مقدار استخراج میتواند بیش از یک میلیارد دلار (843 میلیون یورو) درآمد داشته باشد.
برای شکوفایی صنعت کریپتو، ایران به ماینرهای دارای مجوز انرژی ارزان قیمت میدهد، اما ماینرها باید تمام رمزارزهای استخراجشده را به بانک مرکزی بفروشند.
با این حال، استخراج غیرمجاز هر روز بیش از 2 گیگاوات از شبکه سراسری تخلیه میکند که باعث کمبود برق میشود.
به همین منظور، مقامات ایرانی استخراج بیتکوین را به مدت چهار ماه تا شهریور ممنوع کردند.