فعالیت گزارش شده بایننس در روسیه نگرانی‌های بالقوه حفظ حریم خصوصی در بازارهای ارز دیجیتال را برجسته می‌کند
یک مقاله گسترده رویترز جزئیات چگونگی ایجاد روابط بایننس با مقامات روسی را شرح می‌دهد. سال گذشته زمانی آغاز شد که اطلاعات روسیه از این صرافی خواست تا داده‌های مشتری را برای کمک به مبارزه با جرم و جنایت افشا کند. به ویژه، که بنا بر گزارش‌ها به دنبال ردیابی میلیون‌ها دلار بیت‌کوین بود که توسط رهبر مخالف، الکسی ناوالنی، جمع‌آوری شده بود.
گفته می شود که ناوالنی از این منابع مالی برای افشای فساد در داخل دولت استفاده کرده است. بایننس به رویترز گفت که تدابیر انطباق آن را ملزم می‌کند به «درخواست‌های مناسب تنظیم‌کننده‌ها و سازمان‌های مجری قانون» پاسخ دهد.
رویترز گزارش می‌دهد که این «بخشی از تلاش‌های پشت پرده بایننس برای ایجاد روابط با آژانس‌های دولتی روسیه بود، زیرا به دنبال تقویت تجارت رو به رشد خود در این کشور بود.»
بایننس پس از حمله این کشور به اوکراین به فعالیت خود در روسیه ادامه داد و می‌گوید تحریم‌ها را به شدت اعمال می‌کند. در سال 2019، مدیر عامل بایننس خاطرنشان کرد که ماموریت این شرکت در روسیه افزایش «آزادی پول» و «حفاظت از کاربران» است و سوالات بالقوه حفظ حریم خصوصی، نه فقط در مورد بایننس و روسیه بلکه در فضای دارایی‌های دیجیتال به طور کلی‌تر است.
برنامه احراز هویت
هر دلیلی برای یک برنامه قوی KYC (احراز هویت) و AML (ضد پولشویی) وجود دارد. چنین برنامه هایی برای از بین بردن پولشویی که به تروریسم و سایر اعمال بد
کمک می کند، ضروری است. با این حال، چه اتفاقی می‌افتد وقتی کشورها تصمیم می‌گیرند که برای فعالیت در داخل مرزهای خود، مبادلات باید مخالفان سیاسی را مطلع کنند؟
در این مورد، ما در مورد روسیه صحبت میکنیم. با این حال، کاروان کامیون داران کانادا را در نظر بگیرید. در آنجا نیز تاکید بر توقف بودجه مبتنی بر ایدئولوژی بود.
زمانی که فناوری بزرگ، دولت یا ترکیبی از آنها بتواند معیشت یک فرد را تعطیل کند یا بدتر از آن، یک وضعیت ترسناک است. آنچه در طول کاروان کامیون داران کانادا اتفاق افتاد باید برای همه، صرف نظر از ایدئولوژی سیاسی، یادآوری جدی باشد که قدرت متمرکز بر سیستم مالی ما می‌تواند به سرعت به وضعیتی ترسناک تبدیل شود. در واقع، بیت کوین با این فرض ایجاد شد که به عنوان یک سیستم پرداخت غیرمتمرکز طراحی شده‌است.
همه ما می‌توانیم موافق باشیم که می‌خواهیم بررسی‌هایی انجام شود تا اطمینان حاصل شود که دارایی‌های دیجیتالی از تروریست‌ها و کارتل‌های مواد مخدر حمایت نمی‌کنند. با این حال، این خط در کجا ترسیم شده‌است؟ و زمانی که دولت‌ها بیش از آنچه که برای حفظ امنیت عمومی لازم است، از نظر انطباق تقاضا دارند، صنعت چه کاری باید انجام دهد؟
در چنین مواردی، آیا بورس باید به سادگی از بازار خارج شود؟ یا باید حتی مستبدانه ترین درخواست‌ها را انجام دهند تا در تجارت باقی بمانند؟ تصور شیب لغزنده در اینجا دشوار نیست.
CBDCها
مشکل در این سوال زمانی تشدید می‌شود که ظهور CBDCها را در نظر می‌گیریم، دارایی‌های دیجیتالی که توسط یک بانک مرکزی توسعه می‌یابند. آزمایشات گسترده چین از یوان الکترونیکی خود را در نظر بگیرید. این کشور گام‌هایی برداشته است که باعث می‌شود بسیاری برنامه‌اش را ماهیت خودکامه بدانند.
چگونه می‌توانیم بدون رها‌کردن آزادی مالی و حریم خصوصی خود، با CBDCها پیش برویم؟ من فکر می‌کنم یکی از مولفه‌های حیاتی این است که بین دولت و تراکنش‌های مالی خود دیواری ایجاد کنیم. دولتی که جایگزینی برای پول نقد ارائه می‌دهد که ناشناس نیست، به هیچ وجه جایگزینی برای پول نقد ارائه نمی‌دهد.
منبع: THE DAILY HODL
